2.5 yaşında görmemeye başlıyor.
Sebebi göz sinirleri zedelendiği için.
Ama ailesi onu, gören bir çocuk nasıl yetiştirilirse öyle yetiştiriyor.
“Düşersin evladım! Sen görme engellisin, yapma, etme!” demiyorlar.
Küçük Duygu da maşallah yerinde durmuyor, doğada koşuyor, ağaca bile tırmanıyor.
Görmemek onun “normal”i.
Annesi Münevver Hanım da şahane, küçük kızına odasını nasıl toplayacağını, kıyafeterini nasıl asacağını, evde kendine ait nasıl bir düzen kuracağını tek tek anlatıyor. Ama 5 yaşına geldiğinde, aileyi bir korku sarıyor.
“Biz çocuğumuzu engelli gibi görmüyoruz, her şeyi yapabileceğine inanıyoruz ama ya dış dünya? Nasıl bir gelecek onu bekliyor? Okuyabilecek mi? Üniversite bitirebilecek mi? Bir iş sahibi olabilecek mi?”
İşte o dönem, görme engelli Psikolog Dr. Hale Bacakoğlu ile tanışıyorlar Hale Bacakoğlu, Duygu Kayaman’ın hem psikoloğu hem ablası hem de rol modeli oluyor. Bugüne kadar uzanan müthiş bir dostlukları var.
Duygu, hep öyle sağlam bir rol modeli olduğu için kendini şanslı hissediyor. Ve en önemlisi, ondan ilham alarak sürekli kendini geliştiriyor. Ama bir gün fark ediyor ki, Türkiye’deki ailelerin birçoğu böyle bir şansa sahip değil…
KENDİ ALANINDA İLK VE TEK
İşte tam da bu yüzden, 6 ay önce kaybettiği biricik annesi Münevver Kayaman, Hale Bacakoğlu ve birkaç anne ile birlikte 2003’te Parıltı-Görmeyen Çocuklara Destek Derneği’ni kuruyorlar. Parıltı, Türkiye’de kendi alanında ilk ve tek.
Yani Parıltı dışında, görme engelli çocukların bebeklikten eğitimlerinin sonuna kadar onlara destek veren bir başka kuruluş yok.
Amaçları da çocukların özgüvenli, başarılı birer rol model olabilmeleri.
Hale Bacakoğlu’nun başkanlığını, Neşe Gönül’ün başkan yardımcılığını yürüttüğü ve Duygu’nun da yönetim kurulu üyesi olarak çalıştığı dernek, 2003’ten bu yana hem görme engelli çocuklara hem de ailelerine destek olmaya çalışıyor.
Önce aileleri bilinçlendiriyor sonra da çocukların eğitimlerine destek oluyorlar. Tabi ki ilk öncelikleri, görme engelli çocukların “kaynaştırma eğitimi”nde okumaları.
Duygu, ilkokul 5’inci sınıfa kadar görme engelli okulunda okuduktan sonra kaynaştırmada okumaya başlıyor.
Evet, ilk başta korkuları oluyor…
Arkadaşları onu kabul edecek mi, öğretmenleri nasıl davranacak…
Ama sonra bu korkularının abartılı olduğunu anlıyor.
Bugün, “Arkadaşlarım, gerçek dostlarım oldular. Öğretmenlerim ise biz nasıl yardımcı olabiliriz diye çabaladılar. Matematik öğretmenim tahtada yazan her şeyi sesli olarak bana okuyor, ben de daktilomla yazıyordum. Tabi ki başarılı olamayacağım önyargısıyla yaklaşan öğretmenlerim de oldu ama ben pes etmeden ilerlemeye devam ettim. Allah’tan onları dinlememişim! O zaman psikoloji ve MBA mezunu olamaz, Microsoft gibi uluslararası bir şirkette çalışamaz, Young Guru Academy (YGA)’de 50 bin kişi içinden 200 kişi içine seçilemez, YGA’daki arkadaşlarımla birlikte başardığımız “Hayal Ortağım” projesiyle “MIT Under 35 ve Forbes 30 Under30’a” seçilemez, Parıltı Derneği’nin de yönetiminde olamazdım!” diyor.
1000’DEN FAZLA ÇOCUĞA EĞİTİM
Evet, Duygu müthiş bir kız.
Ve Parıltı’yla alkışlanacak şeyler başarıyorlar.
Bugüne kadar 1000’den fazla çocuğa eğitim verdiler, halen 200 çocuk eğitim almaya devam ediyor.
Duygu şöyle anlatıyor:
“Parıltı’daki çocuklar, anaokulundan itibaren kaynaştırma eğitimine gidiyor. 0-6 yaş bizim için çok önemli. El-kas becerilerini geliştirecek eğitimleri, kabartma yazı eğitimini, öz bakım ve baston gibi birçok eğitimi daha küçük yaşta alıyorlar. Ayrışmadan toplumla kaynaşmış oluyorlar” diye anlatıyor.
BU ÇANTALAR GÖRMEYEN ÇOCUKLARA IŞIK OLACAK
Son 5 yıldır pek çok ilke imza attılar.
Görme engelli çocukların önündeki engelleri birer birer kaldırmaya devam ediyorlar.
Bunun olağanüstü değerli bir çaba olduğunu düşünüyorum.
İlk tiyatro gösterisi, ilk maraton koşusu, ilk dans gösterisi ve koro çalışmaları gibi birçok ilki paylaşıyorlar görmeyen çocuklarla…
İlk defa bir Parıltı öğrencisi, fen lisesini de kazandı.
Ve şimdi de bence hepimizi heyecanladıracak bir çalışmaya imza attılar.
Hotiç’le birlikte “Hayaller Sınırsızdır” adında bir proje başlattılar.
Ve Parıltı öğrencileriyle, parmak boya atölye çalışması yaptılar. 9-13 yaş arası görme engelli çocukların yaptığı o resimler tasarlanarak çanta haline getirildi.
Bu çantalar ekim ayı itibarıyla tüm Hotiç’lerde satışa sunulacak. Ve geliri Parıltı Görmeyen Çocuklara Destek Derneği’ne verilecek.
Bence fikir şahane, proje de öyle! Çantalar da…
Arkasında sağlam bir aile, iyi bir eğitimci ve bilinçli bir toplum oldukça engelli çocuk kalmayacaktır!
Teşekkürler Hotiç ailesi…
Teşekkürler Parıltı Derneği…
Teşekkürler o güzelim çantaların tatlı yaratıcıları…
Fotoğraf: Emre YUNUSOĞLU
