Bugün, sizlere ‘neferi’ olmak istediğim bir projeyi anlatacağım. ONKO-VAN projesi. Bütün gelişmeleri takip edeceğim ve sizinle paylaşacağım. Müthiş proje!!!! Emeği geçen herkesi, bütün kanser derneklerini, gönüllüleri tebrik ederimmm🙏
.
Nedir bu ONKO-VAN? Kanser tanısı almış hastaların, tedavilerine sağlıklı ve hijyenik bir şekilde gitmelerini sağlayan çok anlamlı bir proje. Kanser tedavisi görenlerin ulaşımını tamamen ÜCRETSİZ sağlıyorlar. Evlerinden alıyorlar, kemoterapiye götürüyorlar ve sonra evlerine geri getiriyorlar. Nasıl şahane di mi? Helal olsun!!!
.
Ben zannediyordum ki, diyaliz hastaları gibi kanser tedavisi görenlerin de ulaşımı sağlanıyor. Öyle değilmiş. Çoğu, iki üç minibüs değiştirerek kemoterapiye ya da radyoterapiye gidiyormuş. Bu işkenceye, bi de pandemide virüs kapma riski eklenince işler, iyice içinden çıkılmaz oldu. Bu yüzden ONKO-VAN hayat kurtarıcı bi proje…
Pandemi başlayınca, toplu taşımalardan hepimiz tırstık. Covid-19 kapma riski sebebiyle otobüslerden, metrobüslerden kaçtık. Ama ya kemoterapi/radyoterapi almak için hastaneye gitmek zorunda olan hastalar?? Her seferinde taksiyle gitmeyi bütçeleri kaldıramayanlar??
Bu sorun yüzünden bazı kanser hastalarının Covid-19 kaparım korkusuyla kanser tedavilerini yarım bıraktıklarını biliyor muydunuz…
İşte ONKO-VAN projesi, bu hastaları evlerinden alıp hastaneye götürüyor sonra da geri getiriyor. Ve bunu ÜCRETSİZ yapıyor. Tüm bu organizasyonu gönüllülerle gerçekleştiriyor. Elbette ki belirli sayıda hastaya uygulanabiliyor.
Kanser tedavisine ulaşmak isteyen hastalara çözüm üreten bu projeyi sonuna kadar destekliyorum. Bu hizmetten yararlanan hasta sayısını artırmak için tüm firmalara seslenmek istiyorum. Gelecekte destek verecek olan tüm firmaları buradan gururla anons edeceğimi duyurmak istiyorum.
ONKO-VAN’ı hayata geçiren oluşum Kanser ve Hasta Hakları Platformu. Platforma diğer hasta dernekleri üye olmuşlar. Oluşumun içerisindeki Kanser Savaşçıları Derneği’nin başkanı Aslı Ortakmaç Erdoğan, kanser hastalarını evden alıp eve bırakan çok önemli ekosistemin nasıl yürüdüğünü ve daha nelere ihtiyaçları olduğunu anlattı.
Sizi tanıyalım…
-Ben Aslı. Dünyadaki meseleleri dert edinen biriyim. Aslen dergiciyim. 30 yıldır yazıp, çiziyorum. Ağırlıklı olarak sağlık haberleri. Son zamanlarda, sosyal sorumluluk ve dijital medya için projeler geliştiriyorum. Bir nevi “insan tutkalı” olarak da tanımlayabilirim kendimi. Birbirinin işine yarayacak insanları birbirine yapıştırma, sonunda da ortaya hayırlı bir iş çıkacaksa, insanlara “yapışma” özelliğim var!
Sağlık haberleri yapan bir dergiciden, sivil toplum çalışmalarına geçişiniz nasıl oldu?
– Zaten kanser ve tedavileriyle ilgili gelişmeleri yakından takip ediyor ve tanı alanların karşılaştığı zorluklara tanık oluyordum. Sorun sadece ekonomik sıkıntılar ya da tedaviye erişim değil. Çok daha ötesi. Hayatını kaybetme korkusu, yalnızlık, etiketlenme, gelecek kaygıları… Tüm bu konulara kafa yormaya başladım.
Kanserin pek çok fiziksel ve psiko-sosyal yan etkileri oluyor değil mi?
-Evet. Tam da bu yüzden; tanı alanların kendilerini yalnız hissetmeyeceği, deneyimlerin paylaşabileceği, doğru ve bilimsel bilgilere kolayca erişilebileceği bir oluşum kurmak istedim. “Kanser Savaşçıları”, bu sebeple kuruldu. Gönüllü bir grubunun kurduğu dijital platform. 2016’ya kadar, tanı alanlara ve yakınlarına destek olmak için pek çok proje gerçekleştirdik. Böyle bir paylaşım alanına o kadar büyük bir ihtiyaç varmış ki, sivil inisiyatifimiz hızla gelişti. Bizim de çalışmalarımızı, kurumsal bir çatı altında toparlamamız icap etti. “Kanser Savaşçıları Derneği” işte böyle doğdu.
Siz Kanser Savaşçıları Derneği’nin başkanısınız. Nedir derneğinizin misyonu?
-Bizimki; cinsiyet, yaş ve kanser türü gözetmeksizin “tanı alanlara” ve “yakınlarına” destek olma amacıyla oluşturulan bir “çatı organizasyon.” Kanser, sadece tanı alanların ve yakınlarının omzuna bırakılacak bir yük değil. Kanser, toplumsal bir mesele, “Bana olmaz!” diye bir durum da yok, herkes karşılaşabilir. Ve her tanıda, hepimizin sorumluluğu var. Biz de, bu sorumluluk bilinciyle -kendisi ya da bir yakını kanser olmasa bile- kanserle mücadele için uzmanlığını, zamanını, enerjisini seve seve vakfeden gönüllü arkadaşlarımızla, “tanı alanlar”ın yaşam kalitesini yükseltecek, bu süreçte onların psikolojik ve fiziksel açıdan daha iyi hissetmesini sağlayacak projeler hayata geçiriyoruz.
Müthiş yüce gönüllü bir şey bu! Sizi tebrik ediyorum…
-Teşekkür ederim. Kanser tedavisi nedeniyle saçlarını kaybedenlere peruk hediye ettiğimiz “Saçım Saçın Olsun”, çocuk onkoloji servislerine hediye ettiğimiz “Onkobis”lerimiz -yani serum askılı bisikletlerimiz- bu projelerimizden bazıları… Aslında “Kanser ve Hasta Hakları Platformu”nda birlikte çalıştığımız tüm derneklerin hedefleri aynı. Her birimiz, bu hedefe, farklı projeler ve çalışma konularıyla hizmet veriyoruz. Örneğin Europa Donna, Türkiye’de ilk kez mülteci kadınlar arasında meme taraması yaptırıyor. Pembe İzler Kadın Kanserleri Derneği, hastalarına ücretsiz online psikoterapi hizmeti sağlıyor. Onkoday’ın şehir dışından gelen hastalar için Bursa’da ücretsiz konukevi var. Trabzon’daki Umut ve Yaşam Derneği, hastaların maddi, manevi tüm ihtiyaçlarına destek olmaya çalışıyor. Kanserle Dans, pandemi öncesinde devasa bir kolon maketiyle, il il dolaşıp, kolon kanseriyle ilgili farkındalık çalışmaları yürüttü. HAYAD ise, daha ülkemizde “hasta” ve “hak” sözcükleri bir arada kullanılmazken, savunuculuğa başladı. Tüm bu çabalar, çalışmalar, gönüllülerle, gönülden yürütülüyor. Düşünüyorum da, dernekler hastalara, sağlık alanında hizmet üretmekle sorumlu kurum ve kişilere göre çok daha faydalı hizmetler sunuyor sanki…
Gelelim ONKO-VAN projesine… İnsanın gözleri yaşarıyor duyunca, çok etkileyici bir proje…
-Teşekkürler. Pandemiyle birlikte, kanser tanısı alanlar haklı olarak endişelendi. Çoğunluğu, toplu taşıma kullanarak tedaviye ulaşıyor. Korkuları şuydu: Ya tedavi yolunda virüs bulaşırsa? Bağışıklıkları düşük olduğu için, virüsün kendileri için çok daha büyük risk taşıdığını söylüyorlardı. Sırf bu yüzden tedaviyi bırakanlar bile oldu. Platform üyesi tüm dernek yetkilileri, virüs riskini en aza indirecek ve herkese hizmet verebilecek bir servis projesi üzerine çalışmaya başladık. ONKO-VAN işte böyle doğdu. 14 Mayıs 2020’de ilk ONKO-VAN’ımız, ilk hastamızı, Kartal’dan alıp, Maltepe’deki hastaneye götürdü.
Her hasta için, tedavisine erişim, anayasal bir hak! Kanser tanısı alanlar, pandemi öncesinde, minübüsle, metrobüsle de olsa, şikâyet etmeden, kemoterapi ya da radyoterapi tedavisine kendi imkanlarıyla ulaşıyordu. Ama pandemide, toplu taşıma kullanmak ciddi bir tehlike haline geldi. Düşünsenize, kemoterapi nedeniyle tüm bağışıklığı alt üst olmuş, kan değerleri dibe vurmuş bir hasta, onlarca yolcuyla birlikte metrobüste yolculuk ederken, nasıl koruyabilir kendisini? İşte ONKO-VAN’larımız, bu riski bertaraf etmek, hastaların güvenli ve hijyenik koşullarda tedavilerine kesintisiz olarak devam etmesini sağlamak amacıyla yola çıktı.
Pek çok dernek bir araya geldiniz ve ortak bir platform oluşturdunuz (Kanser ve Hasta Hakları Platformu). Neden böyle bir ihtiyaç hissettiniz?
-Bir elin nesi var, iki elin sesi var mantığı. Sınırlı insan kaynağımız, enerjimiz, bütçemizle tek tek çabalayacağımıza; güçlerimizi birleştirelim dedik. Adil bir iş bölümü ve doğru planlamayla çok daha kısa zamanda, çok daha etkili çalışmalar yapabileceğimize inanıyoruz. Öyle de oldu.
40 KAPLAN GÜCÜNDEYİZ!
Bir hasta derneğinin, tek başına tüm sorunlarla mücadele etmesi çok mümkün değil. Peki biz n’aptık? Europa Donna (Meme Hastalıkları Koalisyonu) Derneği, Kanserle Dans Derneği, Kanser Savaşçıları Derneği, Pembe İzler Kadın Kanserleri Derneği, Onkoday – Uludağ Onkoloji Dayanışma Derneği, Umut ve Yaşam Derneği ve Hasta ve Hasta Yakını Hakları Derneği bir araya geldik ve “Kanser ve Hasta Hakları Platformu”nu oluşturduk. Aslında, STK’larda pek de sık görülmeyen bir şeyi başardık. Kanserle mücadele eden bireyleri, bu alanda çalışanları ve karar mekanizmalarını; temel hasta haklarıyla ilgili bilgilendiriyoruz ve gerçekten anlamlı projelere imza atıyoruz. ONKO-VAN da onlardan biri. Bu sinerji öyle güçlü bir şey ki, resmen alanda, 40 kaplan gücündeyiz!
KONUYU GÜNDEME GETİRDİĞİMİZDE, “NASIL YANİ? KANSER HASTALARININ SERVİSLERİ YOK MU?” DEDİLER. DİYALİZ HASTALARI GİBİ ULAŞIMLARININ ÜCRETSİZ SAĞLANDIĞI DÜŞÜNÜLÜYOR. OYSA ÖYLE DEĞİL!
ONKO-VAN, gerçekten müthiş bir proje! Emeği geçen herkesi tebrik ediyorum. Özellikle pandemide hayata geçmesi daha da anlamlı olmuş…
-İnanın, tam zamanında hayata geçti! ONKO-VAN’da yaptığımız anketlere göre hastaların çoğu tedavi almak için gidiş-dönüş, günde ortalama 4 vasıta değiştirmek zorunda kalıyor. İşin acı tarafı; konuyu gündeme getirdiğimizde, sağlık hizmetlerinden sorumlu pek çok kurumun, durumdan haberi olmadığını anladık. “Nasıl olur? Kanser hastaların servisleri yok mu?” sorusuyla karşılaştık. Çünkü insanlar, yollarda, diyaliz merkezlerinin servislerini görüyor ya, kanser hastalarının da ulaşımının aynı şekilde sağlandığını düşünüyor. Oysa, sabah erken saatlerde, aç karnına, kan sayımı için bitkin biçimde evden çıkan kanser hastalarının çoğu, önce minibüs, ardından otobüse binerek ulaşabiliyor hastaneye. Pandemide ise virüs kaparım endişesiyle toplu taşıma kullanmadı bir kısmı. Ee bu ne demek? Tedavi alamamak, tedaviye ulaşamamak demek. İşte ONKO-VAN böyle bir dönemde, yardımlarına koşan, onları tedaviye ulaştıran bir proje oldu.
HASTALARIMIZ, BİR YANDAN KANSERLE, BİR YANDAN DİĞER ZORLUKLARLA MÜCADELEYİ ÖYLE KANIKSAMIŞ Kİ, BÖYLE BİR HİZMETİ -HEM DE KARŞILIKSIZ- SUNDUĞUMUZA UZUN SÜRE İNANAMADILAR!
Peki hastaların tepkisi ne oldu?
-Hastalarımız ve yakınları öyle minnettar ki, memnuniyetlerini anlatmaya kelimeler yetmez… Hastalarımız, şoförlerimiz, operasyon koordinatörümüz, hepimiz kocaman bir aile olduk bu süreçte. Hastalarımız, bir yandan kanserle, bir yandan diğer zorluklarla mücadeleyi öyle kanıksamış ki, böyle bir hizmeti -hem de karşılıksız- sunduğumuza uzun süre inanamadılar! Şimdiyse ONKO-VAN, onlar için, bir hastane servisinin çok ötesine geçti. Örneğin kan değerleri düştüğü için evde bayıldıklarında, hastanede doktorlarına ulaşamadıklarında koordinatörümüz Songül’ü arıyorlar hemen. Dertlerini paylaştıkları, dayanışmanın, karşılıksız yardımın da var olabileceğine yeniden inandıkları bir proje oldu. “Beni sadece hastaneye götürmüyor, hayata bağlıyor ONKO-VAN” diyor ileri yaştaki bir hastamız.
ONKO-VAN ŞİMDİLİK SADECE İSTANBUL’DA HİZMET VEREBİLİYOR
Doğru anlıyorum değil mi, siz pek çok dernek bir araya geldiniz, ortak bir platform oluşturdunuz. ONKO-VAN da bu platformun ortak bebeği. Yani sizin şu an yaptığınız, dernekler imecesi gibi bir şey…
-İmece, dayanışma, Voltran’ı oluşturma… Pek çok tanımı olabilir bu iş birliğinin ama ben en çok “gönüllü kardeşliği” demeyi seviyorum. Kimsenin kişisel bir beklentisi yok. İyi niyetle, gönüllülükle ama profesyonel bir disiplinle, omuz omuza verdiğimiz bir birliktelik bizimkisi. Üstelik herkesin katkısı biricik. Kimi donanımı, kimi deneyimi, kimi zekası, kimi pratikliğiyle bir eksikliğe çare getiriyor. Düşünsenize, Bursa’dan, Trabzon’dan katılan derneklerimiz var. Şimdilik sadece İstanbul’da hizmet verebilen ONKO-VAN için desteklerini, katkılarını esirgemediler.
KANSER HASTALARI, HER DAİM TOPLU TAŞIMAYI KULLANABİLECEK FİZİKSEL YETERLİLİKTE OLAMIYOR
Bir kanser hastasının yol bütçesi, bir aylık tedavi sırasında ortalama ne kadar tutuyor?
– Kanser hastaları, her daim toplu taşımayı kullanabilecek fiziksel yeterlilikte olamıyor. Tekerlekli sandalye kullanmak zorunda kalan, yürüyemeyecek durumda olanlar da var. Özel araçla, onları sürekli tedaviye götürebilecek yakınları yok çoğunun. Sonra yalnız yaşayanlar da var. İmkânı olan taksi kullanıyor ama bu da günlük 150-200 TL demek. Özellikle de aylık Akbil bütçesi bile bulamayanlar için bu çok büyük bir meblağ. Diğer taraftan, bütçesi olsa da pandemide, her enfeksiyona açık bağışıklık sistemiyle, onlarca kişinin arasında yolculuk etmek de başka bir sıkıntı kaynağı. O yüzden ONKO-VAN onlar için bir can simidi oldu, kurtarıcı oldu.
İSTANBUL’DAKİ KAMU HASTANELERİNDE TEDAVİ GÖREN VE HASTANEYE GİTMEK İÇİN TOPLU TAŞIMA DIŞINDA BAŞKA ALTERNATİFİ OLMAYAN TÜM HASTALAR YARARLANABİLİYOR
Kimler faydalanabiliyor bu projeden?
-Şu an için İstanbul’daki kamu hastanelerinde tedavi gören ve hastaneye gitmek için toplu taşıma dışında başka alternatifi olmayan tüm hastalar. Ancak bütçemiz hızla tükeniyor maalesef. Yakın zamanda -belki de bu söyleşi yayınlandığı zaman- Avrupa Yakası’ndaki hastalarımıza hizmet veremeyeceğiz.
Hangi hastanelere gidiyorsunuz?
-Kanser tedavisini, kamu hastanelerinde alan hastalarımızın ulaşımını sağlayabiliyoruz. Ama iki yaka arasındaki transferleri gerçekleştiremiyoruz. Çünkü, 16 kişilik araçlarımızda, virüs bulaşma riskini önlemek amacıyla, tek seferde sadece iki hastamız ve iki hasta yakını bulunabiliyor. Servislerimiz günde 4-5 sefer yapabiliyor. Araya Boğaz trafiği girdi mi, tüm sistem kilitlendiği için servisler, yalnız bulundukları yakada hizmet verebiliyor.
HER TRANSFER SONRASI, ARAÇLAR MUTLAKA DEZENFEKTE EDİLİYOR
Hastaları evlerinden mi alıyorsunuz?
-Evet. Öğleden önce, evlerden hastanelere iki üç servis gerçekleşiyor. Akşam üstü de hastalar, tedavilerinin bittiği saatlere göre alınıp, evlerine bırakılıyor. Unutmadan ekleyeyim; her transfer sonrası, araçlar mutlaka dezenfekte ediliyor. Ayrıca şoförlerimize dezenfeksiyon, hijyen, hasta iletişimi gibi konularda eğitimler veriyoruz. Fazladan riske mahal vermemek amacıyla, tüm ONKO-VAN’larda şoför mahallini de seperatörle ayırdık.
ARAÇLARIMIZ NE YAZIK Kİ KİRALIK SERVİS ARACI BAĞIŞI İÇİN GİRİŞİMLERİMİZ SONUÇSUZ KALDI
Peki minibüs mü satın aldınız?
-Ahh nerede o bütçe! Araçlarımız kiralık. Servis araçlarını kiraladığımız ulaşım firması da, artık yarı gönüllümüz oldu. Kiralama bedelini düşürmek için ne gerekiyorsa yaptılar. Ayrıca km. başına benzin ücreti de almıyorlar. Servis aracı bağışı için girişimlerimiz sonuçsuz kaldı ama kiralama bütçesi için ilaç firmaları bizi desteksiz bırakmadı, sağ olsunlar. Amgen, BMS, AstraZeneca, Roche, Pfizer ve Janssen’in koşulsuz bağışları sayesinde döndü ONKO-VAN’larımızın tekeri. Ayrıca Sanofi Global’in pandemi dolayısıyla açtığı fona başvurduk ve tüm dünyada bu desteği almaya hak kazanan beş altı projeden biri seçildik. Bir de araç içinde hastalarımıza hediye ettiğimiz hijyen çantalarına eklemek için Farmasol’den ürün bağışı aldık.
BUGÜNE KADAR, TOPLAM 8 ONKO-VAN’IMIZLA, 125 HASTAMIZIN, 2500 KEZ EVİNDEN HASTANEYE, HASTANEDEN EVİNE TRANSFERİNİ SAĞLADIK. TOPLAMDA, 70 BİN KM’Yİ AŞKIN YOL KAT ETTİ ONKO-VAN’LARIMIZ. HASTALARIMIZ ARASINDA YAPTIĞIMIZ ANKETLERE GÖRE MEMNUNİYET ORANIMIZ İSE YÜZDE YÜZ!
HEDEFİMİZ ONKO-VAN’LARIN TÜM İLLERDE BÜTÜN KANSER HASTALARININ YARARLANABİLECEĞİ BİR HİZMET HALİNE GELMESİ
Peki nihai amacınız ne?
-Hedefimiz, ONKO-VAN’ların, tedaviye erişim kapsamında, bir “hasta hakkı” olarak tanınması ve tüm illerde bütün kanser hastalarının yararlanabileceği bir hizmet haline gelmesi. Ama platform olarak, bu, bizim boyumuzu aşan bir operasyon. Biz, bir hizmet modeli oluşturduk. Bu modelin, kanser hastalarının yaşam kalitesini nasıl yükselttiğini gözlemlemekle kalmadık, bir de anketlerle raporladık. Artık sıra, sağlık hizmetlerinden sorumlu otoritelerde ve yerel yönetimlerde. Onların bu modeli sahiplenmesini, projemizin daha örgün ve yaygın biçimde devam etmesini istiyoruz. Tabii operasyon ve saha deneyimimiz, gönüllü gücümüz her daim ONKO-VAN’larımızın hizmetinde olacak.
HEPİMİZ ONKO-VAN PROJESİNE DESTEK OLMALIYIZ!
Yerel yönetimler size ilgi göstermedi mi? Belediyeler araç tahsisi yapamıyor mu mesela?
-Özellikle İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nden çok ümitliydik. Projemizi defalarca anlattık. Ancak doğru merci bulamadık. En son, Engelliler Birimi yöneticileri, projemizle ilgilendi, sağ olsun. Aslında kanser tedavisi, bu birimin doğrudan hizmet alanına girmiyor. Ama 65 yaş üzerindeki hastaların, toplu taşıma kullanmasının hayati riske sebep olduğu, doktor raporuyla onaylanırsa, hastalarımızın, birime ait araçlardan faydalanabileceğini belirttiler. Bu istisna çerçevesinde, hastalarımızın transferinde destek sözünü kaptık şimdilik.
HER İLÇE BELEDİYESİ, 3-4 ARACINI BU HİZMET İÇİN AYIRSA, HİÇBİR HASTAMIZ KEMOTERAPİYE, RADYOTERAPİYE TOPLU TAŞIMAYLA GİTMEK ZORUNDA KALMAZ
Aslında yerel yönetimler için kanser hastalarına servis hizmeti vermek o kadar da güç olmamalı…
-Biz de öyle düşündük. Malum aylarca belediyelere kayıtlı ihtiyaç fazlası araçlar konuşuldu. Her ilçe belediyesi, 3-4 aracını bu hizmet için ayırsa, hiçbir hastamız kemoterapiye, radyoterapiye toplu taşımayla gitmek zorunda kalmaz.
KANSER TANISI ALANLARI ÜCRETSİZ TEDAVİYE TAŞIYAN ONKO-VAN’LARIN HASTALARI NE KADAR MUTLU ETTİĞİNİ ANLATAMAM…
Hastalara, “Hijyenik koşullarda, konforlu biçimde üstelik ücretsiz olarak tedaviye ulaşımınızı sağlayacağız!” dediğimizde, başta inanamıyorlar. Hâlâ hastaneye varınca, şoförlerimize borcunu soranlar oluyor! Şaşırma faslından sonra ise bizim ödülümüz geliyor: Hastalarımızın mutluluğu…
İSTANBUL’DAN SONRA ANKARA, İZMİR, SAMSUN, BURSA, KOCAELİ GİBİ TEDAVİ SEBEBİYLE ÇOK GÖÇ ALAN İLLERDE ONKO-VAN’LARIMIZ YOLA ÇIKSIN İSTİYORUZ
Kaç şehir ve kaç hastaya bu hizmeti ulaştırmak amacındasınız?
-İlk hedefimiz, İstanbul’daki ihtiyaç sahibi hastalarımızın tedaviye erişimini sağlamak. Çünkü en büyük yük İstanbul’da. Hem şehir çok büyük hem hasta sayısı fazla. Çünkü tedavi için İstanbul’a taşınmak zorunda kalan, bu yüzden evi, düzeni, işi bozulan çok hasta ve aile var. Çoğu, şehrin merkezinden uzak semtlerde oturuyor ve hastanelere ulaşım onlar için çok mühim bir sorun. Ardından Ankara, İzmir, Samsun, Bursa, Kocaeli gibi yine tedavi sebebiyle çok göç alan illerde ONKO-VAN’larımız yola çıksın istiyoruz. Nihai hedefimiz, kanser tedavisi yapılan her hastaneye, tedavi merkezine bir servisin hizmet vermesi elbette.
ÖZEL VE RESMİ KURUMLARIN KATKILARI OLMADAN
ONKO-VAN’LARI NE KADAR DEVAM ETTİREBİLİRİZ, EMİN DEĞİLİM…
Biz size nasıl destek olabiliriz? Bireysel desteklere açık mısınız?
-İşte bizim için en can alıcı soru bu! İnanın şoförümüzden, sosyal medya gönüllümüze herkes bu proje devam etsin, daha çok yayılsın diye gece gündüz kafa patlatıyor. Bireysel, kurumsal her türlü destek, projemiz ve kanser hastaları için hayati öneme sahip. Bu noktadan sonra özel ve resmi kurumların katkıları olmadan süreci devam ettirebilir miyiz, emin değilim. Tüm sosyal medya hesaplarımız aktif. Hiçbir maili yanıtsız bırakmıyoruz. Yeter ki, bize ulaşmak istesinler. Bireysel bağışlar için bir de bağış linkimiz var: https://fonzip.com/kansersavascilari/onko-van Destekleri bekliyoruz.
TEDAVİYE, HİJYENİK KOŞULLARDA, GÜVENLE ULAŞMAK, KANSER HASTALARI İÇİN LÜKS BİR TALEP DEĞİL, HAKTIR!
Bu röportajı okuyanların aklında en çok ne kalsın istersiniz?
-Tedaviye güvenle, hijyenik koşullarda ulaşmak, kanser hastaları için lüks bir talep değil, haktır! Diyaliz hastaları, diyaliz merkezlerine, nasıl özel servislerle götürülüyorsa, kanser hastalarına da böyle imkan tanınmalı. Çünkü, kemoterapiye, radyoterapiye giden hastaların bağışıklığı düşük. O yüzden toplu taşımayla gitmek, enfeksiyon riski, yani hayati risk anlamına geliyor. Başlattığımız ONKO-VAN projemizde olduğu gibi, güvenli ulaşım hakkının tüm kanser hastalar için bir hayal değil, bir gerçek olmasını istiyoruz!
KANSER HASTALARI ANLATIYOR
FAZİLET TOKER: KEMOTERAPİLERE 3 MİNİBÜSE BİNİP GİDİYORDUM
56 yaşında. İstanbul Maltepe’de yalnız yaşıyor. Geçen yıl, akciğer kanseri tanısı alana kadar, geçimini evlere gündeliğe giderek sağlamış. Şimdi hastalık nedeniyle çalışamadığı için geliri yok, çocuklarının desteğiyle yaşıyor. Nisan’da Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nde kemoterapiye başlıyor. Özel araçla gitme imkanı yok, 3 minibüsle gidip geliyordu. Covid kapmaktan korktuğu için çift maske ve eldiven kullanıyordu. İçinde hem hastalığın hem de Covid’in korkusunu yaşarken, yol ona sanki daha uzunmuş gibi geliyordu. Bu endişe, onu arayışa sürüklüyor ve belediyeye başvuruyor. Diyaliz hastaları gibi, kanser hastalarını da getirip götürmüyorlar mı diye araştırıyor. Maalesef böyle bir hizmet olmadığını öğreniyor. 1,5 yıl tedavisine azimle gelip gidiyor. Kemoterapi, 45 gün süren ışın tedavisi derken, bir gün hastanede çalışan bir sağlık görevlisi ona ONKO-VAN’dan bahsediyor.
FAZİLET TOKER: ONKO-VAN’A MİNNET DUYUYORUM
*Bir servis gelecek, beni evden alacak hastaneye götürecek. Tedavim bitince de, beni hastaneden alıp eve getirecek. Böyle bir hizmetin varlığını öğrenince, inanamadım. 1,5 yıldır 3 minibüs değiştiriyordum hastaneye giderken, dönüşte de öyle. Virüsün bulaşmasından korkuyordum, bir de sallana sallana gelirken, acayip midem bulanıyordu. İşte ONKO-VAN beni bu dertlerden kurtardı!
*Saatinde geliyor; içi temiz, oturuyorsun, şoförler kibar, onlarla arkadaş olduk. Bize moral veriyorlar gelip giderken. İnsan iyi şeyler duymak istiyor hastayken. O kadar çok minnet duyuyorum ki ONKO-VAN’a. Allah onlardan bin kere razı olsun!
FAZİLET KAMIŞ: PANDEMİ YÜZÜNDE KONTROLE GİDEMEDİM. BANYO YAPARKEN ELİME KİTLE GELDİ. MEME KANSERİ OLMUŞUM!
63 yaşında. Meme Kanseri. Eşi Kazım Bey’le yaşıyor. Tek gelirleri, eşinin emekli maaşı. Her sene, doktora gidiyor meme kontrolü için. Ama son sene, biraz da pandemi nedeniyle doktora gitmiyor. Ve bir gün evde banyo yaparken, eline gelen kitle için gittiğinde, meme kanseri olduğu anlaşılıyor.
GÜNDE 50 LİRA VERMEK MÜMKÜN MÜ? ÖYLE OLUYOR Kİ, BAZEN HAFTADA 3 KEZ GİDİYORUZ HASTANEYE. GÜCÜMÜZ YETMİYORDU. ONKO-VAN HAYATIMI KURTARDI. ALLAH BU İŞİ YAPANLARDAN BİN KERE RAZI OLSUN!
*Doktorum bana dedi ki, “Sakın toplu taşımaya binme. Benim ameliyatım seni öldürmez ama Corona seni öldürür. Bağışıklığın düşük. Yollarda Corona bulaşabilir sana.” İyi dedi, güzel dedi de nasıl olacak bu iş? Taksi tutuyorum, 25 lira gel, 25 lira git; günde 50 lira. Biz emekli insanlarız yavrum; gelen belli, giden belli! Günde 50 lira vermek mümkün mü? Öyle oluyor ki, bazen haftada 3 kez gidiyoruz hastaneye. Gücümüz yetmiyordu. Bir gün hastanede yanımda oturan yaşlı amcayla teyze konuşuyordu, ONKO-VAN’la gidip geliyormuş biri. Hani derler, ya körün istediği bir göz, Allah vermiş iki göz… Sordum onlara, anlattılar. Hemen aradım. Allah’ım şükürler olsun, gerçekmiş! Yani öyle ilgilendiler ki, insanın akrabası olsa, bu kadar olmaz! Allah, bin kere razı olsun bu işi yapanlardan!
